Jochen Lempert

Natural sources

Jochen Lempert

Plastic Bag, 2017 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022. Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Ivy and Bee, 2019 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Johannisbeeren, 2022 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Kirschen, 2019 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Morning Glory, 2019 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Schmetterlingshafte, 2019 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Sudden Spring, 2018 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Theretra:Ficus, 2019 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Untitled (Lachmöwe, Stockholm),2017 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Vanessa atalanta Migration, 2019 © Jochen Lempert/VG Bild-Kunst, Bonn 2022 Courtesy ProjecteSD, Barcelona and BQ, Berlin

Opgeleid als bioloog en libellenspecialist, beschikt Jochen Lempert (1958, Moers, Duitsland) over een uitgebreide kennis van de natuur. Zijn wetenschappelijke achtergrond ligt ten grondslag aan de manier waarop hij zijn observaties van de vele verschijningsvormen van flora en fauna vastlegt. Met een poëtische benadering van zijn onderwerpen nodigt Lempert de toeschouwer uit om op een andere, empathische manier te kijken naar wat de natuur ons biedt.

De relatie tussen mens en natuur

De titel van de tentoonstelling, Natural sources, verwijst deels naar de natuurlijke hulpbronnen die mensen als vanzelfsprekend lijken te beschouwen. Dit blijkt uit de geleidelijke uitputting van niet-hernieuwbare hulpbronnen zoals fossiele brandstoffen of de vervuiling van de oceaan met plastic afval. In bredere zin onderzoekt Lempert in zijn werk de steeds veranderende relatie tussen mens en natuur. De kunstenaar onderzoekt, verzamelt en categoriseert zijn onderwerpen als een wetenschapper, maar legt tegelijkertijd dieren, planten en micro-organismen vanuit een gelijkwaardig gezichtspunt vast. Zijn werk verkent de (soms verstoorde) relatie tussen natuur en cultuur en nodigt de toeschouwer uit om op zoek te gaan naar hun gedeelde herkomst. Met zijn benadering van de natuur wijst Lempert ons op de manier waarop de mens meestal voorop wordt gesteld in onze kijk op de wereld.

Poëtische, analoge zwart-witfoto’s

Lemperts fijnzinnige, zwart-witte, analoge beelden zijn meestal gedrukt op klein en middelgroot formaat en steevast niet ingelijst. Zijn foto’s tonen zijn fascinatie voor de ervaring van de natuur op een zo direct mogelijke manier, zonder te veel manipulaties. Om de natuurlijke focus van het menselijk oog na te bootsen, fotografeert Lempert altijd met een analoge camera met een 50mm-lens. Zijn werk kan worden geplaatst in de traditie van de Britse fotografe en botanicus Anna Atkins (1799–1871) en de Duitse fotograaf Karl Blossfeldt (1865–1932), die planten met een vergelijkbare precisie en helderheid fotografeerden. Lempert ontwikkelt de foto’s met evenveel aandacht voor detail als hij heeft voor het maken ervan. Soms plaatst hij organische materialen, zoals een blad of bioluminescente algen, direct op het negatief, wat resulteert in complexe, gelaagde beelden.

Alca impennis

Al meer dan 30 jaar werkt Lempert aan de doorlopende serie The skins of Alca impennis (1992-doorlopend), in een poging om alle soorten van de reuzenalk te fotograferen, waarvan er 78 in musea over de hele wereld bestaan. Hij heeft inmiddels 54 van alle reuzenalken bezocht en geportretteerd. Met het fotograferen van de reuzenalk in zijn huidige habitat achter glas kaart Lempert aan dat processen van conservering van dieren in de geschiedenis vaak samenvallen met het uitsterven ervan.

De tentoonstelling Natural sources brengt enkele vroege series, zoals The skins of Alca impennis, samen met de collectiestukken Oiseaux-Vögel (1997–2004) en de recente collectieaanwinst Ivy shadow and horse (2021), aangevuld met recentere werken. De selectie van de werken, die zonder chronologische hiërarchie naast elkaar worden geplaatst, wordt door Lempert voor iedere tentoonstelling aan de context van het museum aangepast. Hij selecteert de foto’s zorgvuldig, altijd op zoek naar subtiele associaties en kruisverwijzingen bij naast elkaar hangende werken.

Natural sources is in samenwerking met het Centre Pompidou en ProjecteSD tot stand gekomen en zal na de tentoonstelling in Huis Marseille doorreizen naar C/O Berlin.

Jochen Lempert (1958, Moers, Duitsland) woont en werkt in Hamburg. Hij studeerde biologie aan de Friedrich-Wilhelms-Universität in Bonn (1980–1988), waar hij onderzoek deed naar de fauna, ecologie en voortplanting van libellen in regenwoudwateren in Liberia, West-Afrika. Tussen 1978 en 1989 was hij onderdeel van het experimentele filmcollectief Schmelzdahin, dat de mogelijkheden van celluloidfilm en chemische processen onderzocht, inclusief het kweken van bacteriën. In 1990 ontving hij de Alfried Krupp von Bohlen und Halbach Foundation Grant for Contemporary Photography, een van de meest prestigieuze prijzen in Duitsland. Ook ontving hij de Ars Viva – Photography-prijs (1995) en de Camera Austria Award for Contemporary Photography (2017). Zijn werk is internationaal tentoongesteld in het Centre Pompidou, Parijs (2022), Portikus, Frankfurt (2022), het Kunsthaus Wien, Wenen (2018), The Izu Photo Museum, Japan (2016–2017), de Hamburger Kunsthalle, Hamburg (2013), het Rochester Art Center, Minneapolis (2012) en het Ludwig Museum, Keulen (2010).

Met werk uit onze collectie van

Jochen Lempert